Woensdag 21 januari

Vanmorgen voor school snel nog de was weggebracht, want ik wil de sweaters van de TU die ik meegenomen heb aan Yash geven. Ik denk dat ie die wel leuk vindt want hij draagt dat soort kleren. Maar ik heb ze zelf ook steeds gedragen dus ik laat ze eerst maar even wassen. Het is grappig om te zien als we vanuit het balkon bij Mark kunnen zien dat onze was te drogen hangt, dan weet je zeker dat het morgen klaar is. Het is trouwens voor die mensen een heel gedoe om de was droog te krijgen met dit weer. Volgens mij hangen ze de kleren soms ook binnen bij een vuurtje te drogen want de vorige keer roken mijn kleren echt naar rook.
Vandaag weer ons gebruikelijke lesritueel en vandaag deden we domino met lesstof die we gisteren hebben behandeld. Ze zijn gek op dit soort spelletjes en je ziet jongens die in de les niet zo aandachtig zijn nu supergoed hun best doen.
Tijdens de les vroeg onze docent of ik voor hem een verslag kon schrijven over het niveau van de leerlingen. Hij liet me ook een schriftje zien waarin de moeilijkste grammatica-oefeningen door leerlingen zijn uitgewerkt, bijna foutloos! Maarse meesten kunnen nog een fatsoenlijke zin maken en zijn erg onzeker. In mijn verslag heb ik dan ook geschreven dat ik onder de indruk ben van wat hij liet zien maar dat wij ons hebben gericht op het herhalen van basisstof om dat we merkten dat ze daarin veel fouten maken tijdens schrijf- en spreekoefeningen. Ik vroeg of hij het daarmee eens was en hij zei dat dit klopt, maar ik heb hem daarna niet meer gezien. Hopelijk heb ik zijn ego niet gekrenkt!
Vanmiddag was er ook weer een Aryuveda workshop en hierin leerden we nog meer over de verschillende typen mensen die er zijn, zowel qua lichaamsbouw als qua geestelijke gesteldheid en als laatste moesten we de anderen analyseren. Dat ging ons goed af en het was leuk om te doen. Dit is echt een interessante wetenschap waarin veel dingen die ik tot nu toe tegengekomen ben, samen lijken te komen. Het zou leuk zijn om hier nog eens wat meer over te leren.
Vandaag was de dag van de bruiloft en we moesten ons al vroeg gaan omkleden. Dat werd gedaan bij de buren waar Julie en Michelle logeren. Het was een leuke verkleedpartij en iedereen zag en superchique uit. Nadat we een uur hadden zitten wachten konden we eindelijk vertrekken, net op tijd om de band te zien die eea begeleidt. Veel mensen dansten uitgelaten en toen we in de feesttent kwamen keken we onze ogen uit: er waren zeker een paar honderd mensen en er was een continue buffet van tientallen gerechten. Telkens als ik keek waar de rest was, stonden ze weer ergens anders iets naar binnen te werken. Het was ook allemaal superlekker. Toen de bruidegom en brui er eindelijk waren mochten we als een van de eersten met hen op de foto (helaas pas na de groep van de Amerikaanse universiteit Princeton...), dat was een hele eer.
Het hoogte punt van de avond vond ik dat we onze eerste pan probeerden. Dat is een groen opgerold blad met daarin tabak of zoetigheid. Uiteraard kozen we voor de zoetigheid en ik heb zelden zoiets smerigs geproefd! Het lijkt net of je een hap neemt van een pak waspoeder, afschuwelijk. Maar het was ontzettend lachen want je mocht het spul gewoon uitklieken want dat doen de Indiers ook steeds en het was zeer grappig om de gezichten van de anderen te zien als ze het probeerden.
Om een uur of half elf gingen we maar weer eens naar huis, met onze soepjurken laverend tussen de koeienflatsen door, heel apart. Het was een mooie bruiloft en hopelijk heeft het echtpaar er ook van genoten want het schijnt de hele nacht te duren.
Maar ja, wij moeten morgen weer gewoon lesgeven.