Maandag 12 januari

Vandaag was weer een gewone werkdag dus vroeg uit de veren voor het ochtendritueel: douchen mbv een emmertje warm water, ontbijt eten op de kamer, alles inpakken voor de lessen en dikke kleren aandoen. Seema vertelde dat de school van Yash tot en met woensdag dicht is ivm de kou. Onze school is altijd open want het is voor de kinderen beter om naar school te komen dan buiten op straat rond te zwerven.
Ik weet niet of het op school veel beter is dan op straat want in ons lokaal is het echt stervenskoud. Ik heb aan: een t-shirt, een blouse en nog een jasje, een maillot en broek en een grote shawl en nog zit ik te bibberen. Niet gek als je bedenkt dat het in het lokaal tocht als de ziekte. De kleintjes hebben het helemaal verschrikkelijk: die krijgen les in de open lucht met als enige bescherming een doek dat dient als dak en een doek dat dient als achterwand.
Om wat warm te worden doen we deze morgen verschillende bewegingsspelletjes en dat gaat heel goed. We hebben trouwens toch een superleuk klasje met enthousiaste en goed luisterende kinderen, het is zeer leuk om aan hen les te geven.
We hadden in het begin een eigen kamer waar we onze lessen konden voorbereiden, maar vandaag moesten we verhuizen. Onze nieuwe kamer is veel kleiner maar wel opvallend schoon en hopelijk wat minder koud dan de vorige.
Na de lunch waren de teachers weer aan de beurt (nadat ik twee keer op en neer naar de andere school had moeten lopen omdat ik iets vergeten was...). Deze keer behandelde ik de lidwoorden met hen want die kennen ze in Hindi niet, dus dat gaat steeds fout. Ik eindigde met een communicatiespelletje en daar konden ze geen genoeg van krijgen. Dat gaan we vaker doen.
Vandaag stond ook de tweede hindiles op het programma en het was de hele tijd: woorden overschrijven,nazeggen, kleine zinnetjes maken, woorden overschrijven etc. Duizelingwekkend!
Ik ging niet naar de yogales want ik voel me niet echt lekker en ik moet voor morgen nog voorbereiden.
Toen Joleen en ik over straat liepen, werden we aangesproken door een man. Die had net een groot feest georganiseerd voor al zijn vrienden en familie en wij moesten aanschuiven. Het was niet te doen om dit te weigeren dus we aten allerlei Indisch hapjes echt superlekker. We kregen ook een kijkje achter de schermen en zagen vrouwen in de weer met het bakken van tientallen chiapati en allerlei andere gerechten. Het zag er redelijk betrouwbaar uit, maar of het ook zo is, weten we morgen.
Ik besloot om vroeg naar huis te gaan en vroeg onder de wol te kruipen in mijn vertrouwde, gelukkig niet zo koude, kamer.