Donderdag

Donderdag
Waaw, alweer donderdag! Wat gaat het hier snel.
Vanmorgen moesten we weer vroeg aantreden bij de school voor het lesprogramma. Ook nu was het een wandeling die ik door de mist moest maken.
Eerst gaf ik nog even mijn meteen al uitgescheurde nieuwe broek terug bij waar ik hem gekocht heb met het verzoek om hem te maken. Het is echte 'Indian quality' zoals Katrina het pleegt te noemen.
Voor onze les hadden Julie en ik een stukje over Nederland geschreven met de bedoeling om dat als een soort leetekstje te gebruiken. Zo konden we wat over Nederland vertellen en de bedoeling was dat de leerlingen ons ook iets over India zouden leren. De les verliep hartstikke goed, vooral nadat ik de leerlingen een par keer gewezen had op de regels in de klas: naar elkaar luisteren (respect) en als ik wil dat het stil is dan steek ik mijn hand op, iedereen die het ziet doet hetzelde en binnen een paar seconden is het stil, het werkt prima.
Aan het eind van de les deden we een soort bingo en dat eindigde in een enthousiaste janboel. De kinderen vonden het zo leuk en waren zo fanatiek dat ze niet meer op hun bankjes konden blijven zitten. Morgen maar iets rustigers verzinnen.
Een minpuntje was dat we er pas nadat het hele bord vol stond geschreven achter kwamen dat we een permanent marker hadden gebruikt! Zo maak je natuurlijk geen vrienden. Het was nog een heel werk om alles weer schoon te krijgen en het lukte maar half.
We hadden nog even tijd om voor te bereiden voor morgen en na de lunch stond de teachersles op het programma. Dat is echt een chaos: zelfs op deze derde dag kwamen er nog mensen binnen die de test nog niet hadden gemaakt en veel docenten kwamen te laat terwijl we op hun verzoek een half uur eerder waren begonnen. Ook het hoofd van de school dat telkens in en uit liep en de docenten in de gaten hield, hielp niet mee aan het verhogen van de feestvreugde. Ik heb ook het idee dat de docenten een beetje bang van haar zijn, want ze keken telkens met een schuin oog naar haar als ik ze iets vroeg.
Toen de les eenmaal bezig was, ging het prima en slaagde ik erin om ze het een en ander te leren en ik probeerde ook om hun uitspraak te verbeteren. Die is namelijk met zo'n sterk Indisch accent dat ik ze nauwelijks kan verstaan. Kijken hoeveel er morgen op komen dagen.
De workshop van vandaag was Ayryuveda. Dit is een soort van geneeswijze die in India wordt gebruikt. De workshop werd gegeven door een Ayryuveda dokter. Zij vertelde ons een heleboel over Ayryuveda. Het is veel meer dan een geneeswijze, er zit een complete levensstijl en visie aan vast. Het uitgangspunt is niet genezen, maar het voorkomen van ziektes. De dokter vertelde verder dat elk levend wezen uit dezelfde onderdelen bestaat, alleen de samenstelling is anders. Deze onderdelen zijn: ether (ruimte), lucht (frictie), vuur (energie, warmte), water (beweging) en aarde (substantie). Deze onderdelen zijn weer te herleiden tot de verschillende zintuigen en in feite zijn ze in al onze lichaamsdelen aanwezig. Wanneer iemand ziek is, dan moet de dokter proberen uit te vinden met welke van de onderdelen iets mis is. En dan nog is hij er niet, want ook de samenstelling van het geneesmiddel is voor elke patient anders. Zo moet je bij de ene persoon een pasta voorschrijven, bij de ander werkt een pil en bij de derde is een drankje de oplossing. Alles wat voorgeschreven wordt is uiteraard puur natuur en Ayryuveda gaat ervanuit dat alle natuurlijke stoffen en metalen als geneesmiddel gebruikt kunnen worden. Zelfs stoffen waarvan wij denken dat ze giftig zijn zoals lood en kwik.
Het was een erg interesant verhaal en pas helemaal in de Indische cultuur, vind ik. Volgende week hebben we weer een les.
Hierna gingen we naar een klassiek concert. Citarspelen en zangers brachten klassieke gezangen ten gehore voor een echt jetset publiek. Welke taal het was, konden wij niet uitvissen en ook mij gastvrouw, Seema, die er ook was in haar prachtige sari kon er niets van verstaan
De studenten gingen eerder weg want ze zagen inmiddels allemaal zo wit al vaatdoeken door verkoudheid en vermoeidheid. Hopelijk hebben we morgen niet nog meer afvallers!
Na een maaltijd in het gastgezin en een praatje met zoon Yash, die morgen niet naar school gaat omdat het te koud is (!), dook ik vroeg mijn bed (lees:plank (maar echt, het went)) in.
Interessant gegeven: toen ik terug kwam bij mijn gastfamilie waren ze net een puja aan het houden, dat is een soort van offerdienst om de Goden gunstig gezind te krijgen. Ze stoken wierrook aan en offeren allerlei soorten groenten en ander eten. Ik zag de muizen hier al lucht van hadden gekregen want zij trippelden vrolijk en brutaal in de buurt van het offergebeuren rond. Gelukkig is mijn kamer een verdieping lager en wanneer die muizen al het offereten op hebben kunnen zij echt de trap niet meer af.